posterunkowy PP Tomasz Pałac, ur. 12 XII 1907 r. w Dylągówce, syn Walentego i Marianny. Pochodził z rodziny chłopskiej. W policji od 1 II 1933 r. Co najmniej od 1936 służbę pełnił w woj. wołyńskim, m.in. na posterunku w Silnie (pow. łucki). Od 16 VIII 1938 r. do września 1939 r. w Wydziale Śledczym Policji Państwowej w Łucku. We wrześniu 1939 r. pojmany przez sowietów, osadzony w obozie jenieckim w Ostaszkowie, zamordowany przez NKWD w Kalininie (obecnie Twer) w 1940 r., pogrzebany w Miednoje. Spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
posterunkowy PP Jakub Hałdys, ur. 16 IV 1906 r. w Dylągówce, syn Antoniego i Katarzyny (z domu Południak). Pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej w Dylągówce. „Był chłopcem pracowitym, uczciwym, prowadził się wzorowo”. W latach 1928‒1929 odbył służbę wojskową w 2. Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku. Od IX 1929 r. w Policji Państwowej. W 1930 r. ukończył Szkołę dla Szeregowych Policji Państwowej w Mostach Wielkich. Po ukończeniu szkoły przydzielony do Posterunku Policji Państwowej w Samborze. Od 1934 r. posterunkowy w Starej Soli. W 1937 r. przeniesiony do służby w województwie poleskim, na Posterunku Policji Państwowej w Czerni (powiat brzeski).
We wrześniu 1939 r. pojmany przez sowietów, osadzony w obozie jenieckim w Ostaszkowie, zamordowany przez NKWD w Kalininie (obecnie Twer) w 1940 r., pogrzebany w Miednoje. Spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
Ożeniony z Marią Kulą z Łąki. Mieli córkę Władysławę Alicję (ur. 1936 r.).
st. posterunkowy PP Jakub Staszczak, ur. 11.07.1893 r. w Szklarach, syn Pawła i Agaty. Pochodził z rodziny chłopskiej. Żołnierz Wojska Polskiego od 4 XII 1918 do 25 VIII 1919 i od 12 VII do 1 XII 1920 r. W policji od 1 V 1923 r. Co najmniej od 1936 służbę pełnił w woj. wołyńskim, m.in. w pow. zdołbunowskim – do 17 IX 1937 na Posterunku w Mogilanach, następnie przeniesiony na Posterunek w Chorowie. We wrześniu 1939 r. pojmany przez sowietów, osadzony w obozie jenieckim w Ostaszkowie, zamordowany przez NKWD w Kalininie (obecnie Twer) w 1940 r., pogrzebany w Miednoje. Spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
posterunkowy PP Kazimierz Hałdys, ur. 12 II 1896 r. w Hyżnem, syn Walentego i Marianny (z domu Kotarba), ochrzczony 14 II tego roku w kościele parafialnym w Hyżnem. 7 IX 1929 r. ożeniony z Łucją Tomaką (ślub wzięli w Samborze). Mieli dwóch synów: Wacława Antoniego i Czesława Kazimierza. Służył w policji woj. lwowskiego, co najmniej od 1927 r. jako posterunkowy w Borysławiu. Pojmany przez sowietów wraz z innymi policjantami i ludnością cywilną w okolicach Skolego podczas próby ewakuacji na południe, do Rumunii. We wrześniu 1939 r. pojmany przez sowietów, osadzony w obozie jenieckim w Ostaszkowie, zamordowany przez NKWD w Kalininie (obecnie Twer) w 1940 r., pogrzebany w Miednoje. Spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
Żona Łucja została wywieziona przez władze sowieckiej na Syberię (nie wiadomo czy wraz ze synami), gdzie zmarła. Dzieci małżeństwa Hałdysów znalazły się po II wojnie światowej na Dolnym Śląsku (okolice Środy Śląskiej). Zostały wychowane przez rodzinę ze strony matki.